Magijski svijet Majkla Bertioa

Michael E. Salihović (Tau Elohael)

U predgovoru za “Vudu gnostički priručnik”, kolekciju raznovrsnih magijskih lekcija i kurseva koje je tokom dugog niza godina pisao za svoje učenike gnostički biskup, Vudu sveštenik i vođa okultnog reda Ordo Templi Orientis Antiqua (O.T.O.A.), Michael Paul Bertiaux (rođ. 1935.), pokušao je ukratko objasniti cilj i smisao svog magijskog rada.

“Nas zanima ezoterička molitva, i učenja o tome kako ona funkcioniše i šta može činiti”, piše Bertiaux. “Smatram da je molitva u ovom smislu primjena lekcija spiritualizma i gnoze u cilju našeg traženja vječnog zajedništva i bliskosti sa božanskom energijom, kroz svete duhove. Tu mi rješavamo probleme svakodnevnog života… Ova vrsta rješavanja problema je važna, jer da bi rasli u duhu moramo se podignuti na viši ili savršeniji odnos sa Vječnim”.

Za Bertiauxa, put ka tom savršenijem odnosu vodi kroz uspostavu komunikacije i razvoj odnosa sa nefizičkim, nematerijalnim bićima sa kojima je moguće ući u odnos korištenjem molitve i magijskih rituala. To mogu biti Vudu duhovi, ali i tzv. “uzdignuti majstori”, poput Majstora Koothumija, ili Saint Germaina, poznatih u teozofskim i New Age učenjima, ili majstori Manastira Sedam Zraka, tajanstvene okultne organizacije pod čijim imenom je Bertiaux sa saradnicima objavljivao tokom 70-ih godina prošlog vijeka dopisni kurs magije i okultizma koji čini bit njegovog magijskog sistema. Prisjetimo se i hrišćanske dogme da put do Boga vodi kroz Hrista, “uzdignutog majstora”.

U tom smislu jedna od glavnih okultnih ličnosti Bertiauxovog magijskog prostora jeste Majstor Michael Aquarius, magijski autor najvećeg broja lekcija koje čine dopisni kurs pomenutog Manastira Sedam Zraka.

“Michael Aquarius je duhovno i nematerijalno biće – gnostičko biće – koje je povezano sa višim sopstvom Michaela Bertiauxa”, kaže Bertiaux. “Michael Aquarius je izvor učenja OTOA i Manastira Sedam Zraka, i radi na spiritualistički način kroz Michaela Bertiauxa. Michael Aquarius je mističko i magijsko biće. On radi sa energijom i ljubavlju i teži da pročisti savremenu magiju od sveg zla”.

U suštini, govoreći terminologijom Zlatne zore i A:.A:., vjerovatno ne bi pogriješili ako bi rekli da je Majstor Aquarius “Sveti anđeo čuvar” čovjeka Michaela Bertiauxa, građanina grada Chicaga, države Illinois.

Međutim, Majstor Michael Aquarius je takođe i nefizički Učitelj Gnoze, sa kojim u kontakt može stupiti svaki iskreni tragalac za Svjetlom, bilo kroz lični kontakt sa Bertiauxom, bilo magijskom upotrebom lekcija koje je Učitelj Bertiaux, rukovođen svojim duhovnim Majstorom, ispisivao svojom rukom. U tom smislu je posebno zanimljiv kurs lekcija pod nazivom “Učenja svetilišta Michaela Aquariusa”, koji se može koristiti kao sredstvo za uspostavu psihičkog, mentalnog kontakta sa ovim Majstorom.

Taj kurs je zanimljiv i zbog toga jer daje osnove vrlo jednostavnog magijskog sistema baziranog na japanskoj Shinto religiji i obožavanju boginje Sunca, Amaterasu.

Kami, bogovi ili duhovi japanske Shinto religije, u suštini predstavljaju personifikaciju svih aspekata postojanja, prvenstveno “čiste” prirode. Tako, svaki vodopad, šuma, planina, jezero, izrazit meteorološki ili atmosferski fenomen, “ima” svog Kami, odnosno duhovnu bit do koje se može doprijeti, ili sa kojom se može komunicirati, putem molitve i jednostavnih rituala. Činjenica da je boginja Sunca vrhovni Kami (japanski carevi vuku porijeklo od ovog solarnog Kami) ukazuje na solarnu prirodu cjelokupnog kulta, i svi Kami se, na ovaj ili onaj način, mogu posmatrati kao aspekti jednog solarnog bića, iako su i noćni aspekti postojanja takođe Kami, no u tom slučaju samo refleksija privremeno zaklonjene svjetlosti Amaterasu.

S obzirom da Majstor Michael Aquarius sebe identifikuje sa svjetlošću Sunca, posebno narastajućom svjetlošću jutarnjeg Sunca, nije neobično da je Kami magija uključena u taj kurs lekcija.

Ovaj kurs na dobar način odslikava generalni Bertiauxov pristup podučavanju. On piše sažeto, ponekad koristeći krajnje čudne termine, ali se ni u jednom trenutku ne trudi da ulazi u objašnjavanja koja bi mnogim početnicima bila potrebna. Naime, on podrazumijeva da je čitalac već savladao osnove praktičnog okultizma, i da su mu potrebne samo određene natuknice kako bi nastavio svoj rad. Stoga se molitve i prizivi Kami dati u ovim lekcijama mogu činiti banalno jednostavnim, skoro neupotrebljivim. Međutim, kada iskusniji praktičar te informacije poveže sa svojim dotadašnjim iskustvom i znanjem, moguće je razviti vrlo zanimljiv okultni sistem.

Da to ilustrujemo primjerom: u pomenutom kursu mogu se naći kratke molitve za priziv Kami, uputa za akumulaciju energije Kamija (Ki) disanjem, molitva i priziv boginje Sunca, te ritual samopročišćenja ritualnim kupanjem. Kombinujući te jednostavne tehnike sa znanjem stečenim iz druge ruke (joga tehnike, Reiki, Aikido vježbe zagrijavanja, Tai Chi i Chi Kung tehnike akumulacije i kruženja energije, bionergetska praksa i sl.) maštovit praktičar bi mogao načiniti metod kojim, na primjer, nakon samopročišćenja i priziva solarnih energija, akumulira Ki do tačke zasićenja, a onda tu energiju nekom od sebi poznatih metoda usmjerava ka željenom cilju, energizujući tako mentalne forme, u cilju njihovog opredmećenja, ili pak talismane, predmete, prostorije… ili iscjeljujući druge ljude.

Koristeći Bertiauxove metode komunikacije sa duhovima koristeći kockice za igru (jamb), praktičar bi mogao pokušati i da dobije imena Kami bića sa kojima stupa u kontakt, ne bi li načinio magijske kvadrate (kameje) njihovih imena, kako bi održao kontakt sa njima i prizvao ih u trenutku potrebe. Na isti način bi bilo moguće, teoretski, razviti specifičnu formu “enohijanskog” jezika, nezemaljskog jezika kojeg su u viktorijanskoj engleskoj medijumski primili John Dee i Edward Kelly, a te riječi bi koristili kao osnovni lični jezik komunikacije sa duhovima ovog sistema.

“Najbolje je da imaš svoje sopstvene magijske riječi”, kaže Bertiaux. “Mi vjerujemo da nam te riječi daju duhovi kako bi nam pomogli da ih dosegnemo. Te riječi čine neku vrstu telegrafske veze do svijeta duhova i ono što dođe do nas kao telepatska veza jeste ono što oni žele da nam kažu”.

Ipak, Bertiaux je u okultnoj javnosti najviše poznat po svojoj povezanosti sa Vudu magijom.

Objektivnosti radi, mora se priznati da Bertiauxov Vudu skoro da nema dodirnih tačaka sa tradicionalnim, haićanskim Vuduom, osim samih božanstava, odnosno Loa. To je i razlog zašto Bertiaux, odnosno njegovi učenici, taj sistem nazivaju Vudu Kabalom. Time se želi reći da se radi o radu sa Vudu energijama, odnosno drevnim, primordijalnim bogovima ljudske rase, u kontekstu koji više podsjeća na ceremonijalni, gnostički i filozofski rad evropskih, prvenstveno francuskih, okultista i kabalista, nego na rad afričkih šamana koji su kao roblje dovedeni na ostrvo Haiti pod francuskom upravom. Takođe je veliki uticaj francuskog spiritualiste, tvorca savremenog spiritualizma, Alana Kardeca, na Bertiauxa i njegov rad.

Osnovni Bertiauxov Vudu kurs je u suštini uputstvo za uspostavu kontakta sa dvije “porodice” duhova, duhovima mrtvih – Les Morts – i duhovima “čarobnjaka na ostrvu ispod mora” – Grand Bois de Ilet. Les Morts nisu puke sjeni mrtvih, već genetske memorije sveukupne prošlosti ljudske rase, u čijim se rukama nalazi sveukupno do sada sakupljeno znanje svjesnog života. Oni su naši preci, oni kojima dugujemo za svoje sadašnje postojanje, ali i moćni čarobnjaci koji će nas uputiti u tajne prošlosti i budućnosti, te su stoga i osnovna sila svakog proricanja, divinacije, i oni od kojih treba tražiti savjet, kao što bi tražili savjet od svog mudrog čukun-dede.

Duhovi čarobnjaka ispod mora su, pak, aluzija na drevnu Atlantidu i njene moćne magove. Ovi duhovi, koji se, kako piše Bertiaux, “pojavljuju u čudnim oblicima”, moćna su snaga magijske imaginacije, oni daju formu našim željama, i kroz moć vizualizacije oni će pomoći da se naše želje opredmete u stvarnosti.

Iako se takođe može činiti banalno jednostavan, ovaj magijski sistem, nazvan Hudu, krije neslućene mogućnosti primjene i kontemplacije, i maštovit okultista ga može gotovo bezgranično razgranavati u različita područja magijskog istraživanja.

Inače, Hudu, ili Hoodoo, je prvenstveno naziv koji su bijelci dali za jednostavne, vještičarske forme Vudua među crncima na jugu SAD-a. U kontekstu Bertiauxove Vudu Kabale, Hudu je sistem koji radi sa sirovim elementalnim silama, uz upotrebu seksa, golotinje i tame, i sa već pomenute dvije porodice duhova. Vudu podrazumijeva rad sa “višom” klasom bića, božanstvima koja su personifikacija različitih mehanizama prirode, odnosno Univerzuma, i koja su u klasičnoj Vudu religiji znana kao Loa.

Rad sa Loa Bertiauxova magija strukturiše u okviru sistema od 16 elemenata, koji su zapravo četiri osnovna okultna elementa (Vatra, Voda, Vazduh, Zemlja) razdijeljena u sub-elemente (Vatra Vode, Voda Vazduha i sl.), poput dvorskih karata Tarota.

Nalik na Krolijev Liber 777, svakom od ovih 16 elemenata odgovara jedan pravac u prostoru, određene boje, božanstva, magijske mantre, po jedna od 16 planeta Bertiauxovog kosmološkog sistema i tako dalje. Ovaj pomenuti kosmološki sistem uključuje sve poznate planete Sunčevog sistema, plus jedan broj njihovih astralnih dvojnika, koje Bertiaux uglavnom postavlja između Neptuna i Plutona, te ih shodno tome naziva “trans-neptunijanske planete”. U ovom kontekstu zanimljivo je napomenuti da je jedan neovisni američki praktičar Sajentologije (Scientology), i potpuno neovisno od Bertiauxa, dao izvještaj o tome da je telepatskim/astralnim metodama locirao nevidljivu ‘planetu’ upravo između Neptuna i Plutona, koja je, zapravo, džinovski svemirski brod sa kojeg se nadgleda planet Zemlja.

Magijski red O.T.O.A. je takođe strukturisan tako da ima 16 ‘stepenova’. Inače, Red je osnovan na Haitiju 1922. godine, a osnovao ga je haićanski gnostik i inicijat pre-Krolijevog, masonskog O.T.O., Lucien-Francois Jean-Maine, koji se školovao u Francuskoj. Lucienov sin, Hector-Francois, inicirao je Bertiauxa dok je ovaj kao anglikanski sveštenik službovao na Haitiju 60-ih godina prošlog vijeka.

Možda je u jednom trenutku, krajem 70-ih, početkom 80-ih, vladala i nedoumica u Thelemitskoj zajednici da li i Bertiaux pretenduje na titulu “Krolijevog nasljednika i nastavljača”, kao što su se u to vrijeme mnogi utrkivali da zaštite autorsko pravo na tu titulu: Grady McMurtry, Marcelo Motta, Kenneth Grant i Herman Metzger su svi bili, Grant još uvijek, na čelu jedne od organizacija koja je nosila ili nosi inicijale O.T.O., iako je bilo i ima i drugih koji se smatraju “novom Zvijeri” iako nisu formalno povezani sa bilo kojom O.T.O. grupom.

Na izvjestan način, Bertiaux i jeste i nije sebe posmatrao na taj način. Naime, Bertiauxa nikada nije puno interesovalo da ima ulogu ili imidž koju je imao Kroli. Međutim, on je intenzivno radio na uspostavi kontakta sa Aiwazom, kojeg smatra moćnim gnostičkim bićem, i vjeruje da je načinio kontakt autentičniji od Krolija, iako to nikada nije svojim učenicima postavio kao neoborivu dogmu. S druge strane, Bertiauxov konačni cilj jeste totalno ovladavanje svim magijskim sistemima. Drugim riječima, pronicanje u zajedničku bit, suštinu svih magijskih sistema, čije ovladavanje bi pomoglo magu da iznutra razumije i stoga bude sposoban koristiti bilo koji magijski sistem, onaj sa Tibeta, iz Indije, Afrike ili Latinske Amerike, podjednako kao i sa svjetova iz drugih kutova Univerzuma. To bi značilo da takav adept neizostavno ima superiorniju poziciju od bilo kojeg sadašnjeg ili prošlog adepta na Zemlji.

U stvari, Bertiaux kaže da pored Majstora Aquariusa veliki dio njegovog sistema i učenja dolazi od vanzemaljskih civilizacija, koje žele ostvariti svoj uticaj na Zemlji, a najznačajnija od njih je Zothyrijanska civilizacija, čiji magijski medijum na Zemlji je upravo sam Bertiaux.

Aiwaz je, po Bertiauxu, blisko povezan sa Zothyrijom, i po njegovim riječima Aiwaz je izrazito seksualno biće, izražene muškosti, kojeg privlači muška seksualnost i čiji osnovni modalitet rada jeste seksualna magija, posebno auto-erotska magija VIII* O.T.O.

“Aiwaz je anđeosko i magijsko biće koje ima puno nezavisnosti u svom kretanju i moći”, kaže Bertiaux. “Aiwaz će pomoći onima kojima je privržen, ali može osjećati da nisi ozbiljan ako ne koristiš seksualnu radioaktivnost”.

Takođe, Bertiaux ne smatra da su Lam i Aiwaz isto biće, kao što tvrdi Ž.M.Slavinski, a navodno i Kenneth Grant. Ako uzmemo da svako biće učestvuje na četiri plana postojanja istovremeno, onda Aiwaz i Lam zajednički dijele sfere Vatre i Vazduha, ali ne i Vode i Zemlje, tako da nisu u potpunosti identični, kaže Bertiaux. Štaviše, Bertiaux smatra da su mnogo bliži jedno drugom Aiwaz i Abuldiz, odnosno Lam i Amalantrah, govoreći o moćnim kosmičkim inteligencijama sa kojima je Kroli komunicirao.

Na kraju, šta god neko mislio o Bertiauxu, nesumnjivo je da se radi o jednoj od najšarolikijih ličnosti iz svijeta okultizma 20. vijeka. On je sebi nesumnjivo obezbijedio mjesto u istoriji magije na našoj planeti. Istina, kao vrlo enigmatična ličnost, Učitelj koji nikad nije napisao knjigu, ali je objavio hiljade strana materijala, kao što su lekcije i predavanja. Štaviše, nikada nije sam sebe reklamirao već su to uvijek činili drugi, posebno Kenneth Grant, koji nije propuštao da spomene Bertiauxa u svojim knjigama.

Bertiaux duboko inspiriše, i navodi učenika da otkrije izvor okultne kreativnosti u samom sebi, i sam razvije sopstvenu magiju. Ipak, kao totalni magijski despot, Bertiaux traži punu posvećenost i predanost Majstorima sistema čiji je on emisar na Zemlji. To je jedini način da se ostvari i očuva magijska veza koja će Učenika hraniti okultnom moći potrebnom za njegov rad.

“U ezoteričkom prostoru mi možemo izgraditi mnoga mjesta za naš rad, gdje će inicijanti boraviti, i koja su izvor moći, i ono što mi radimo jeste da izlijevamo energiju u naše učenike tako da oni mogu rasti”, kaže Bertiaux. “Ja tako radim, tako da svoje učenike mogu dovesti u svjetlo koje sija u gnozi. Ako zajednički učestvujemo u tom svjetlu, onda možemo rasti u gnostičkim energijama. Jednostavno bivajući u svjetlosti, mi živimo svoj život i stoga rastemo. Zato nije bitno kako živimo – sporim životom ili brzim životom – mi još uvijek živimo i stoga rastemo, i to je sve što se očekuje…”